Στο δρόμο που με βάλαν να βαδίσω
Εμπόδια μου ρίξανε πολλά
Μα εγώ έχω καρδιά δεν θα λυγίσω
Αντέχω ακόμα πιο πολλά

Μου τάξανε πολλά μα ήταν ψέμα
Η κάθε λέξη που άκουγα κενό
Γι’ αυτό δεν ακούω πια κανένα
Θα κάνω μόνο αυτό που θέλω εγώ

Σ’ αγαπώ και ας καώ απ’ τη φωτιά σου
Γιατί καλύτερα να ζεις μακριά απ’ τη μοναξιά σου
Σ’ αγαπώ κι ας πληγωθώ και ας ματώσω
Έτσι με μάθανε να ζω έτσι είμαι εγώ

Περάσανε πολλές μα ίσον καμία
Από τη ώρα που έφτασες εσύ
Το μίσος όμως κι αχαριστία
Βαθιά είναι χαραγμένα στην ψυχή