Διαβάτη στην πατρίδα μου
ο δρόμος αν σε βγάλει
να πεις στη μάνα τη γλυκιά
να μη με περιμένει πια
και πένθιμα να βάλει.

Θα πεθάνω, δεν αντέχω πια
στα έρημα τα ξένα,
θα σβήσω μια βραδιά.

Σ' αυτήν εδώ την ξένη γη
θ' αφήσω το κορμί μου
τα χείλη μου δεν γέλασαν
τα βάσανα με γέρασαν
και κλείσαν την ψυχή μου.

Θα πεθάνω, δεν αντέχω πια
στα έρημα τα ξένα,
θα σβήσω μια βραδιά.

Διαβάτη στην πατρίδα μου
αν θα σε βγάλειη στράτα
και την αγάπη μου αν δεις
διαβάτη θέλω να της πεις
τα θλιβερά μαντάτα.

Θα πεθάνω, δεν αντέχω πια
στα έρημα τα ξένα,
θα σβήσω μια βραδιά.