Με πέθανες, μ' αρρώστησες
και στον καημό μ’ αφήνεις,
φωτιά μεγάλη μ’ άναψες
κι ακόμα δεν τη σβήνεις.

Παράφορα σ’ αγάπησα
κι εσύ δεν με πιστεύεις,
σαν το κεράκι μ’ έλιωσες
κι ακόμα με παιδεύεις.
Με πέθανες, μ' αρρώστησες
κι ακόμα με παιδεύεις.

Με πέθανες, μ' αρρώστησες
μ’ αυτή την ομορφιά σου,
εσένα από σίδερο
φτιαγμένη είναι η καρδιά σου.

Παράφορα σ’ αγάπησα
κι εσύ δεν με πιστεύεις,
σαν το κεράκι μ’ έλιωσες
κι ακόμα με παιδεύεις.
Με πέθανες, μ' αρρώστησες
κι ακόμα με παιδεύεις.