Ζητείται άνθρωπος το χέρι μου να πιάσει
δεν θέλω τίποτα μονάχα μη δειλιάσει.
Πάνω στα κύματα του χρόνου να χορεύει
και με το χέρι μου τη γη να στρογγυλεύει.

Ζητείται άνθρωπος τις λέξεις μου να δώσω
κι ότι μπορέσω από μένανε να σώσω.
Απ’ τον καθρέφτη μου να βγω και ας ματώσω
και τα προσχήματα στα χείλη να κλειδώσω.

Δεν ζητείται άνθρωπος πατρίδα,
δεν ζητείται άνθρωπος θεός.
Δεν ζητείται άνθρωπος ελπίδα,
ζητείται άνθρωπος, άνθρωπος απλώς.

Ζητείται άνθρωπος με βλέμμα ραγισμένο
και με πουκάμισο ψυχής τσαλακωμένο.
Εγώ κουράστηκα τη μάσκα να φοράω
χωρίς σκοπό, χωρίς ζωή να προχωράω.

Δεν ζητείται άνθρωπος πατρίδα,
δεν ζητείται άνθρωπος θεός.
Δεν ζητείται άνθρωπος ελπίδα,
ζητείται άνθρωπος, άνθρωπος απλώς.