Η νυχτα εριξε τα ζαρια, να δει το αυριανο ημεροδρομιο.
τραγουδησε ο μουσικος την ουρανια σκαλα στο πεζοδρομιο.
Η δυναμη του εδραζεται στο σκηπτρο. Οι δωδεκα φωνες του ειναι μαγεμενες.
Μ' αυτες μπορει να λευτερωσει φτωχες ψυχες, φυλακισμενες.

''Διαβασα στο βιβλιο της Ιεριας, τα λογια μπιστικα θα τραγουδησω.
Εδιαβηκα την πυλη της αποφασης. Πισω δεν θα γυρισω!''

Αυτα ο μουσικος μας ετραγουδησε. Κι ακομα ειπε για τους ερωτευμενους,
να τραγουδανε τις νυχτιες για την αγαπη τους, που τους μεθαει και τους κανει ευτυχισμενους.
Πως ειναι απαραιτητο, στο αρμα της επιστημης, τα γκεμια των αλογων να κρατουν.
Το δικιο του λαου να υπηρετουν. Να τον καθοδηγουν.

''Τον κοσμο που κραταει ο αυτοκρατορας, δεμενο, ματωμενο, λυπημενο,
θελω να τονε δω να εξεγειρεται, με ματι αγριεμενο!''