Είσαι τσαχπίνα μερακλού,
έχεις και γούστα φίνα,
σαν το κουκλάκι περπατάς,
μικρή μου στην Αθήνα.

Αμάν, αμάν, αμάν
τσαχπίνα μερακλού μου,
'σύ μ' έκανες για να πονώ,
μου πήρες και τον νου μου.

Ντυμένη στα μεταξωτά, γυαλιστερό γοβάκι,
το καπελάκι σου στραβά φορείς σαν κουτσαβάκι.
Σε βλέπω και σε λαχταρώ, με φόβο καμαρώνω,
τα κάλλη σου τσαχπίνα μου, που σαν κεράκι λιώνω.

Αμάν, αμάν, αμάν
τσαχπίνα μερακλού μου,
'σύ μ' έκανες για να πονώ,
μου πήρες και τον νου μου.