Μην έχεις ενοχές παράπονο μου
και πιάσανε τα μάτια σου βροχές,
το σφάλμα το πικρό ήταν δικό μου
που ζούμε χωριστά, εσύ δεν φταις.

Τα πειράματα έχουν τελειώσει
στο μυαλό μου φωλιάζει η γνώση,
δεν υπάρχει καμιά να μου δώσει
όσα μου ‘δωσες εσύ.

Μην έχεις ενοχές παράπονο μου
και άλλοθι ζητάς για να μου βρεις,
εγώ για μια ζωή σου δίνω πόνο
κι εσύ για μια ζωή με συγχωρείς.

Τα πειράματα έχουν τελειώσει
στο μυαλό μου φωλιάζει η γνώση,
δεν υπάρχει καμιά να μου δώσει
όσα μου ‘δωσες εσύ.