Στων ματιών της τις θάλασσες
πονεμένε ψαρά,
πόσα δίχτυα σου χάλασες
και δε βρήκες χαρά.

Στης ματιάς της το θόλωμα
όταν σου ‘χει ορκιστεί,
η καρδιά σου σαν δόλωμα
είχε σκλάβα πιαστεί.

Τα χαμένα ξενύχτια σου
πονεμένος μετράς,
έχει σκίσει τα δίχτυα σου
κάποιος άλλος ψαράς.

Κι ας σου λεν οι μαΐστροι σου
στη γλυκιά τη βραδιά,
ρίξε αν θέλεις τ’ αγκίστρι σου
για μιαν άλλη καρδιά.