Περνούν οι μέρες και γυρεύουν δανεικά
από ζωές που τρέχουν χρόνια στα χαμένα.
Περνούν τα όνειρα, κυλούν μηχανικά
ποιος θα μου δώσει την αλήθεια μες στο ψέμα.

Μόνο ένας φίλος, μόνο ένας φίλος,
μόνο ένας φίλος τώρα έμεινε για μένα.

Ραμ, μιλιγκράμ, ινσταγκράμ, φέισμπουκ, τόσα λάικ
πες μου λοιπόν στο παρόν δι’ ευχών κι όπου πάει.
Ραμ, μιλιγκράμ, ινσταγκράμ, φέισμπουκ, τόσα λάικ
δεν το μπορώ σ’ ένα κόσμο να ζω γιγαμπάιτ.

Γυρνούν με δάκρυα οι πόθοι τις νυχτιές
κι εγώ ζητάω το ταξίδι στη φωνή τους.
Μιλούν για αγάπες που ξεχάστηκαν στο χτες
και μου αφήνουνε για δώρο την ψυχή τους.

Μόνο ένας φίλος, μόνο ένας φίλος,
μόνο ένας φίλος θα με έπαιρνε μαζί του.

Ραμ, μιλιγκράμ, ινσταγκράμ, φέισμπουκ, τόσα λάικ
πες μου λοιπόν στο παρόν δι’ ευχών κι όπου πάει.
Ραμ, μιλιγκράμ, ινσταγκράμ, φέισμπουκ, τόσα λάικ
δεν το μπορώ σ’ ένα κόσμο να ζω γιγαμπάιτ.