Μέσα στο δωμάτιο από χθες
Δίπλα στο παράθυρο καθισμένος
Πίσω μου απόηχοι από γιορτές
Κι ένας κόσμος πλέον κοιμισμένος
Έξω τρέχει ο κόσμος όπως χθες
Στις γωνίες, στα φώτα του λουσμένος
Έξω τρέχει ο κόσμος όπως χθες

Και δεν κοιτάει

Το παράθυρο που κάποτε κοίταζε το καλοκαίρι
Το παράθυρο που κάποτε κοίταζε το καλοκαίρι
Στα μάτια κοιτούσε βαθιά το καλοκαίρι
Για πάντα ζητούσε ξανά το καλοκαίρι

Μέσα στο δωμάτιο οι γιορτές
Ξεθύμαναν και μπήκανε σε κάδρο
Ύστερα ήρθε η σκόνη, η λησμονιά
Και το δωμάτιο παρέμεινε άδειο
Μόνο ένα παράθυρο σε μια γωνία
Να κοιτάει επίμονα το καλοκαίρι
Να κρατάει μια εικόνα τόσο σφιχτά
Για τις κρύες μέρες που ο καιρός θα φέρει
Και δεν ξεχνάει

Το παράθυρο που κοίταζε κάποτε το καλοκαίρι
Το παράθυρο που κοίταζε κάποτε το καλοκαίρι
Στα μάτια κοιτούσε βαθιά το καλοκαίρι
Στα μάτια κοιτούσε βαθιά το καλοκαίρι

Ακόμα γυρεύει να βρει το καλοκαίρι
Για πάντα γυρεύει να βρει το καλοκαίρι