Σβήνει η φιγούρα σου στου δρόμου τη στροφή
κι εγώ σαν άγαλμα εδώ έχω απομείνει.
και τα παράθυρα ασφάλισε η ψυχή
κι όλες τις πόρτες η καρδιά πίσω σου κλείνει.

Σβήνει η φιγούρα σου στου δρόμου τη στροφή
σβήνω κι εγώ σαν το κερί απ’ τον αέρα.
Ήσυχα ήσυχα να χάνεσαι κοιτώ
μέσα μου βράδιασε και όμως είναι μέρα.

Και πρέπει να το πάρω πια απόφαση
πως φεύγεις και θα ζούμε χωριστά.
Μα έλα που ποτάμι είσαι μέσα μου
πλημμύρισε από σένα η καρδιά.

Και πρέπει να το πάρω πια απόφαση
δεν είμαστε ένα πια εμείς οι δυο.
Μα έλα που με νίκησε ο έρωτας
κι αντί να σε μισήσω σ’ αγαπώ.

Σβήνει η φιγούρα σου στου δρόμου τη στροφή
κι εγώ κουράγιο που να βρω κάτι να κάνω.
Ίσως να πρέπει να φωνάξω μείνε εδώ
κι όμως άχνα δεν θ’ ακούσεις κι ας σε χάνω.

Σβήνει η φιγούρα σου στου δρόμου τη στροφή
σβήνω κι εγώ σαν το κερί απ’ τον αέρα.
Ήσυχα ήσυχα να χάνεσαι κοιτώ
μέσα μου βράδιασε και όμως είναι μέρα.

Και πρέπει να το πάρω πια απόφαση
πως φεύγεις και θα ζούμε χωριστά.
Μα έλα που ποτάμι είσαι μέσα μου
πλημμύρισε από σένα η καρδιά.

Και πρέπει να το πάρω πια απόφαση
δεν είμαστε ένα πια εμείς οι δυο.
Μα έλα που με νίκησε ο έρωτας
κι αντί να σε μισήσω σ’ αγαπώ.