Έχει βραδιάσει
κι έχω φτάσει στα όριά μου,
ήπια και μέθυσα,
τον πόνο ένιωσα μες στην καρδιά μου.

Έξω ξημέρωσε,
κανείς δεν ένιωσε αυτόν τον πόνο,
κοίτα τα μάτια μου,
σου λέω μάτια μου, για λίγο μόνο.

Αχ, να ‘σουνα ο ήλιος σε λίγο που θα βγει
κι ας καις με τις ακτίνες το κορμί μου,
γιατί δεν αντέχω ετούτη τη σιωπή,
να ‘ρχόσουνα και πάλι στη ζωή μου.

Όσα μου έταξες
όλα τα πέταξες και αργοσβήνω,
θυμάμαι έκλαιγες
όταν μου έλεγες εδώ θα μείνω.

Μα τώρα χάθηκες
και δεν αισθάνθηκες πόσο πονάω,
όρκους μου έδωσες,
όλους τους ξέχασες, μα σ' αγαπάω.

Αχ, να ‘σουνα ο ήλιος σε λίγο που θα βγει
κι ας καις με τις ακτίνες το κορμί μου,
γιατί δεν αντέχω ετούτη τη σιωπή,
να ‘ρχόσουνα και πάλι στη ζωή μου.

Όσα μου έταξες
όλα τα πέταξες και αργοσβήνω.