Μόνος σε δωμάτιο κλειστό
και το μυαλό μου πλανιέται σε σένα.
Ότι κοιτάω, ότι ακουμπάω
τα πάντα μου θυμίζουνε εσένα,
μα εσύ δεν είσαι εδώ,
εσύ δεν είσαι εδώ.

Και μιλάω μόνος με τον καθρέφτη
με τους τοίχους και τα παράθυρα.
Κι όλο αναρωτιέμαι που να έχω φταίξει
μήπως δεν σ’ αγάπησα παράφορα.

Μόνος μ’ ένα ποτήρι αδειανό
και στο μπουκάλι βλέπω εσένα.
Όσο κι αν πίνω, όσο κι αν καπνίζω
άλλο τόσο διψάω για σένα
που δεν είσαι εδώ,
που δεν είσαι εδώ.

Και μιλάω μόνος με τον καθρέφτη
με τους τοίχους και τα παράθυρα.
Κι όλο αναρωτιέμαι που να έχω φταίξει
μήπως δεν σ’ αγάπησα παράφορα.

Μόνος σε δωμάτιο κλειστό
και το μυαλό μου θυμίζει εσένα.