Όταν μου λείπεις
σταματάνε οι λεπτοδείκτες της ζωής μου
και χίλιες φλόγες
κόβουν βόλτες στο κορμί μου.

Όταν μου λείπεις
μοιάζω φεγγάρι που δεν έχει ουρανό,
είναι η καρδιά μου
ένα πακέτο από τσιγάρα αδειανό.

Σπάσε τα φρένα,
πέρνα με κόκκινο, έλα μην αργείς ξεκίνα,
η αγκαλιά σου είναι παράδεισος
μέσα στην κόλαση που λέγεται Αθήνα.

Όταν μου λείπεις
μαύρη θάλασσα η μοναξιά με πνίγει,
είναι η μορφή σου
φάρος που αναβοσβήνει.

Όταν μου λείπεις
μοιάζει ο ήλιος που δεν σπάει την παγωνιά,
είναι η ψυχή μου
φανταράκι ξεχασμένο στη σκοπιά.

Σπάσε τα φρένα,
πέρνα με κόκκινο, έλα μην αργείς ξεκίνα,
η αγκαλιά σου είναι παράδεισος
μέσα στην κόλαση που λέγεται Αθήνα.