Όταν δε βρίσκεις την αγάπη που σου αξίζει
βγαίνεις στους δρόμους σαν τρελός και τη ζητάς.
Εγώ σε στήριξα στις δύσκολες στιγμές σου
τώρα που σ’ έχω ανάγκη εσύ δεν μ’ αγαπάς.

Σαν τα παιδιά των φαναριών
το χέρι άπλωσα κι εγώ
να μη μου φύγεις κι από αγάπη ορφανέψω.
Μα εσύ μου είπες δεν μπορείς
τον πόνο μου να μοιραστείς
κι αλλού να ψάξω τις πληγές μου να γιατρέψω.

‘Όταν δε βρίσκεις ανταπόκριση καμία
ένα γιατί σε βασανίζει διαρκώς.
Γιατί εγώ για σένα έγινα θυσία
γιατί γεννήθηκα συναισθηματικός.

Σαν τα παιδιά των φαναριών
το χέρι άπλωσα κι εγώ
να μη μου φύγεις κι από αγάπη ορφανέψω.
Μα εσύ μου είπες δεν μπορείς
τον πόνο μου να μοιραστείς
κι αλλού να ψάξω τις πληγές μου να γιατρέψω.

Σαν τα παιδιά των φαναριών.