Εξ ολοκλήρου φταις εσύ
μα η καρδιά πονάει,
κλαίει τα βράδια μοναχή
γιατί σε αγαπάει.

Εξ ολοκλήρου φταις εσύ
μα η σκέψη μου γυρνάει,
σ’ αυτά που ζήσαμε μαζί
κι η νύχτα δεν περνάει.

Να φύγεις απ’ το σώμα μου
να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις.
Να φύγεις να μη με τυραννάς
εσύ που το μυαλό μου,
το μυαλό μου βασανίζεις
δεν έμαθες ποτέ σου,
ποτέ σου ν’ αγαπάς.

Εξ ολοκλήρου φταις εσύ
μα σ’ αγαπώ ακόμα,
με βασανίζεις και πονώ
ψυχή, καρδιά και σώμα.

Εξ ολοκλήρου φταις εσύ
μα ότι κι αν λέει το στόμα
σημάδια από το σώμα σου
θα είναι εδώ στο στρώμα.

Να φύγεις απ’ το σώμα μου
να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις.
Να φύγεις να μη με τυραννάς
εσύ που το μυαλό μου,
το μυαλό μου βασανίζεις
δεν έμαθες ποτέ σου,
ποτέ σου ν’ αγαπάς.