Από τον κόσμο μακριά
μέσα σε μια καλύβα
είχα σαν άνθρωπος κι εγώ
τα όνειρα μου στοίβα.

Ώσπου μια μέρα ο βοριάς
μου πήρε την καλύβα

Μες στα συντρίμμια της ζωής
πήρα τα κατατόπια,
ούτε καλύβα ούτε σκιά
και τα όνειρα μου σκόρπια.

Τώρα χορεύει ο βοριάς
μέσα στα κατατόπια.

Καρδιά δεν έχει ο βοριάς
συμπόνια να γυρέψω
τα σκορπισμένα όνειρα
να τα ξαναμαζέψω.

Κι από καλύβα αλλουνού
αγάπη να γυρέψω.