Τι κρίμα που ‘χω παντρευτεί αγάπη μου
προτού εσένα στη ζωή μου να γνωρίσω
κι από τον κόσμο κρύβω κάθε δάκρυ μου
που δεν μπορώ στο δρόμο να σε χαιρετίσω.

Στα χαμηλωμένα φώτα θ’ ανταμώνουμε
και στα κέντρα θα γυρίζουμε τις πλάτες.
Αγαπιόμαστε γι αυτό δεν μετανιώνουμε
στην αγάπη δεν υπάρχουν παραβάτες.

Ούτε μπορούμε τώρα να χωρίσουμε
ούτε τη μοίρα μας μπορείς να διορθώσεις.
Σαν δυο κρυφοί πια ερασταί θα ζήσουμε
μα σαν κι εμάς είναι χιλιάδες περιπτώσεις.

Στα χαμηλωμένα φώτα θ’ ανταμώνουμε
και στα κέντρα θα γυρίζουμε τις πλάτες.
Αγαπιόμαστε γι αυτό δεν μετανιώνουμε
στην αγάπη δεν υπάρχουν παραβάτες.