Έβρεχε, έβρεχε πολύ,
απ’ τον ουρανό, απ’ τον ήλιο, το φεγγάρι,
τα μάτια και το στόμα
κι εγώ δεν ήμουν χώμα για να ανθίσω.
Έβρεχε, έβρεχε πολύ,
φόβους, ανασφάλειες, λύπες
και ουρλιαχτά στα ρούχα μου επάνω
κι εσύ σε πρώτο πλάνο
κι εγώ ανίκανος το πλάνο αυτό να σβήσω.
Μια μέρα θα με ρωτήσουν οι φίλοι,
τα παιδιά μου, τα φανερά και τα κρυφά μου,
πως ήταν η πρώτη μέρα που αγάπησες.
Κι εγώ θα τους πω ότι ήταν μια μέρα γεμάτη από σένα
μια μέρα γεμάτη μόνο από σένα.
Μια μέρα που έβρεχε, έβρεχε πολύ.

Κρύβομαι κάτω απ’ τη βροχή
και σε κοιτώ ευτυχισμένη
κι είμαι καλά, αφού καλά είσαι κι εσύ.
Κρύβομαι κάτω απ’ τη βροχή
για να μη φαίνεται ότι κλαίω
κι αφήνω το δικό σου τραύμα να πλυθεί.

Κρύβομαι κάτω απ’ τη βροχή
κάθε σταγόνα σ’ αγαπάω,
κάθε σταγόνα μια χαμένη μου ευχή.
Από μακριά θα βλέπω μόνο
σ’ αυτόν να δίνεις οξυγόνο
κι ας πάει η ανάσα η δική μου να κοπεί.

Μέσα μου θέλω να σ’ αρπάξω,
να τον χτυπήσω, να ρημάξω
μια και καλή αυτό που έχετε μαζί.
Να μάθεις τον κακό εαυτό μου
το αληθινό το πρόσωπο μου.
να πάψεις πια να λες ήταν καλό παιδί.

Κρύβομαι κάτω απ’ τη βροχή
σε λίγο θα ‘χεις κοιμηθεί,
αύριο πάλι θα τα πούμε απ’ την αρχή.

Κρύβομαι κάτω απ’ τη βροχή
μέσα από σκοτεινές γωνίες
παρατηρώ κάθε σου κίνηση απλή.
Το γέλιο σου, την προσμονή σου.
πως του χαρίζεις την ψυχή σου
όσο η δική μου πάει απ’ τη θέση της να βγει.

Μέσα μου θέλω να σ’ αρπάξω,
να τον χτυπήσω, να ρημάξω
μια και καλή αυτό που έχετε μαζί.
Να μάθεις τον κακό εαυτό μου
το αληθινό το πρόσωπο μου.
να πάψεις πια να λες ήταν καλό παιδί.

Κρύβομαι κάτω απ’ τη βροχή
σε λίγο θα ‘χεις κοιμηθεί,
αύριο πάλι θα τα πούμε απ’ την αρχή.

θα ‘σαι τα πάντα για μένα
ήμουν τα πάντα για σένα
τώρα σε χρόνο ενεστώτα
κάνεις δεν έχει κανένα.
Για όλο τον πόνο που νιώθω
αν η καρδία σου έχει τρόπο
πες της να βάλει μία τάξη
να συγχωρήσει γαμώτο.
Θα ζεις με όσα δεν ξέρεις
θα ζω μ’ εκείνα που ξέρω
μέσα μου όλα σπασμένα
τι αγάπη να σου προσφέρω.
Είμαι ένας λύκος που ακόμα
ψάχνει λαιμό να δαγκώσει
και σα μωρό στην κοιλία σου
τρέχει μετά να ξαπλώσει.

Μέσα μου θέλω να σ’ αρπάξω,
να μάθεις τον κακό εαυτό μου
το αληθινό το πρόσωπο μου.
να πάψεις πια να λες ήταν καλό παιδί.

Κρύβομαι κάτω απ’ τη βροχή
σε λίγο θα ‘χεις κοιμηθεί,
αύριο πάλι θα τα πούμε απ’ την αρχή.

Έβρεχε, έβρεχε πολύ.