Χθες σε είδα στο Κουκάκι και μιλούσες με τον Τάκη,
από μέ τι θέλεις πιά, φύγε άπονη κακιά,
μου κατάφερες πολλά, ψεύτρα, φύγε πιο καλά.
Μην ελπίζεις ολοένα και δεν είσαι πιά για μένα.

Εγώ πάντα σ' αγαπούσα και για σένα επονούσα,
μα εσύ Θεό δεν έχεις και με τον καθένα τρέχεις,
μου 'χεις σπάσει την καρδιά, δε στο συγχωρνώ ξανά.
Δε σε θέλω, πάει πιά, φύγε, άπονη κακιά.

Το 'θελε η καλή μου μοίρα και τη λευτεριά μου πήρα,
άλλη τώρα θε να βρω και θα τη στεφανωθώ,
γιατί το 'βαλα γινάτι, μη σε ξανά ιδώ στο μάτι.
Δε σε θέλω, πάει πιά, φύγε, άπονη κακιά.