Θέλω να γράψω ένα τραγούδι
και να σου το αφιερώσω,
σου 'χα κρατήσει ένα λουλούδι
μα έφυγες πριν να σου το δώσω.
Ένα τραγούδι με λατρεία,
με πίκρα και με ενοχές,
για μένα το 'γραψε θα λες.

Και ένα τρίχορδο μπουζούκι
ν' αναστενάζει απ' τις πενιές,
να το χορεύεις, να το πίνεις,
στις πίστες και στις γειτονιές.
Μαζί μ' αυτό κι εσύ να κλαις.
για μένα το 'γραψε να λες.

Θέλω να γράψω ένα τραγούδι
κι οι στίχοι του καταραμένοι,
να σε γυρνάν κρυφά στα βράδια
που κλαίγαμε αγκαλιασμένοι.
Τότε που χάραζε ο ιδρώτας
του τοίχου εκείνου τις ρωγμές,
για μένα το 'γραψε θα λες.

Και ένα τρίχορδο μπουζούκι
ν' αναστενάζει απ' τις πενιές,
να το χορεύεις, να το πίνεις,
στις πίστες και στις γειτονιές.
Μαζί μ' αυτό κι εσύ να κλαις.
για μένα το 'γραψε να λες.

Ζεϊμπέκικο βαρύ κι αντρίκιο
σ' ένα τσιγάρο να το καις,
να λέει για άδικο και δίκιο
για μένα το ‘γραψε θα λες.
Μαζί μ' αυτό κι εσύ να κλαις.
για μένα το 'γραψε να λες.
Για μένα το 'γραψε να λες.