| |
μουσόφιλος
20-08-2019 01:06 | Η ποιητική πορεία του Καρυωτάκη, μετά τις νεανικές δοκιμές, έχει δύο σταθμούς σημαντικούς, που ορίζονται αρχικά με τα έργα «Ο πόνος του ανθρώπου και των πραγμάτων» (1919) και «Νηπενθή» (1921), και έπειτα με το «Ελεγεία και σάτιρες» (1927).
Πιο συγκεκριμένα, στις δύο πρώτες συλλογές πνέει ο άνεμος του συμβολισμού […] Τα «Ελεγεία» είναι χαμηλόφωνα δίχως να απομακρύνονται από την παράδοση που καθιερώθηκε στην καλή ποίηση της εποχής. Συχνά εμφανίζονται παιδιά, που αντιπροσωπεύουν την αθωότητα του ανθρώπου. Στο τελευταίο ποίημα του πρώτου μέρους του «Ελεγεία», «Βράδυ»,
η θέα των παιδιών που παίζουν συνδυάζεται με τη μοναξιά στο δωμάτιο του ποιητή και με άλλες παραστάσεις που συγχέονται με τα «χαμένα όνειρα», ενώ το βράδυ απλώνεται παντού, και πάνω στη ζωή του όλη. | μουσόφιλος
20-08-2019 00:54 | «...έναν τόσο μεγάλο και κλασικό ποιητή, όπως ο Κώστας Καρυωτάκης, πώς θα τον κάνω εγώ τραγούδια.
Ερχόταν η άνοιξη, ήταν μεσημέρι και εντελώς συμπτωματικά, καθώς είχα ανοιχτό το παράθυρο - έμενα τότε σε ένα δώμα κάπου στον Λυκαβηττό - ακούγονταν οι μακρινές φωνές μιας παρέας παιδιών που έπαιζαν μπάλα. Και έτσι το πρώτο τραγούδι που έφτιαξα είχε τις ιαχές των παιδιών, αν και λέγεται "Βράδυ"...»
Λένα Πλάτωνος (Απόσπασμα συνέντευξης στον Γιώργο Σκίντσα, "Το Βήμα", Κυριακή 30 Μαρτίου 2003).
| Avellinou
20-08-2014 18:43 | Εδω ειανι ο δισκος ολοκληρος
https://www.youtube.com/watch?v=-txvlS2OI9E | niki_71
08-04-2012 21:11 | υποκλίνομαι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
| papostol
01-03-2007 03:37 | Με τι λόγια να περιγράψει κανείς όλη την ποίηση του Καρυωτάκη..αδύνατον..μόνο να την νοιώσεις μπορείς. Η ύψιστη έκφραση της πραγματικότητας του κόσμου. Σαν την μαθηματική απόλυτη αλήθεια μένει για πάντα αναλλοίωτη.
Η μελοποίηση από τη Λένα Πλάτωνος=τέλεια |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
