Να 'μουνα κιθάρα και να 'σουν μπαλάντα,
να 'μουνα η ρόδα και να 'σουν η ζάντα,
να ’μουν το κραγιόν σου που βάφεις τα χείλια,
να 'μουνα η στέκα και να 'σουν η μπίλια.

Να 'μουνα σαπούνι και να 'σουν σφουγγάρι,
να 'σουνα η σκούπα και να 'μαι το φτυάρι,
να 'μουν ξερονήσι και να 'σουν ο φάρος,
να 'μουνα κατάρτι και να 'σουν ο γλάρος.

Να 'μου κατσαβίδι και να 'σουν η βίδα,
να 'μουνα μελάνι και να 'σουν σφραγίδα,
να 'μουν κουβέρτα και να 'σουν σεντόνι
να 'μουνα παπούτσι και να 'σουν κορδόνι.

Να 'μουν κατσαρόλα και να 'σουν καπάκι,
να 'σουνα λουκέτο και να 'μαι κλειδάκι,
να 'μουνα κλωστή και να ‘σουν βελόνα,
να 'μουνα η βρύση και να 'σουν σταγόνα.

Είμαι όμως μόνο η δική σου αγάπη
κι όσα και να κάνω για σένανε λάθη,
να το ξέρεις πως βρε κουτό σ’ αγαπάω
και σε κουβαλάω μαζί μου όπου πάω.