Εσένα τι σε νοιάζει η δική μου ζωή
τις νύχτες αν κοιμάμαι, γυρνάω ως το πρωί.
Εσένα τι σε νοιάζει αν καπνίζω ή αν πίνω
αν κλειδώνω τις πόρτες ή ορθάνοιχτα αφήνω.

Εσένα τι σε νοιάζει αν στα δύσκολα αντέχω
αν κάτι με γεμίζει ή απ’ όλους ποιον απέχω.
Εσένα τι σε νοιάζει αν τραβάω ανηφόρες
στους δείχτες της καρδιάς μου αν κόλλησαν οι ώρες.

Εσένα τι σε νοιάζει αν ζω ή να δε ζω
αυτά που μου ‘χεις πάρει στα χαρίζω εγώ.
Εσένα τι σε νοιάζει, εσένα τι σε νοιάζει,
εσένα τι σε νοιάζει αν σ’ αγαπώ.

Εσένα τι σε νοιάζει αν τα μάτια μου καίνε
αν κοιτάω φωτογραφίες που όλο ψέματα λένε.
Εσένα τι σε νοιάζει πως περνάει η νύχτα
αν σου λέω καλημέρα, καληνύχτα.

Εσένα τι σε νοιάζει αν τα ωραία με τρομάζουν
αν κοιτάω τους ανθρώπους και σε σένα όλοι μοιάζουν.
Εσένα τι σε νοιάζει αν τα χείλη μου ματώνουν
αν γελάνε ή αν βρίζουν και σε σένα τα χρεώνουν.

Εσένα τι σε νοιάζει αν ζω ή να δε ζω
αυτά που μου ‘χεις πάρει στα χαρίζω εγώ.
Εσένα τι σε νοιάζει, εσένα τι σε νοιάζει,
εσένα τι σε νοιάζει αν σ’ αγαπώ.