Χτυπά κάποιο ρολόι και πάλι μεσονύχτι
κι εγώ να ξαγρυπνώ,
να μοιάζω χελιδόνι σε ατσαλένιο δίχτυ
σε μαύρο ουρανό.

Είμαι μακριά από σένα
καράβι στη στεριά
κι είναι τα περασμένα
τώρα σβηστά κεριά.

Μετρά κάποιο ρολόι τις ώρες που περνάνε
με χτύπημα αργό
κι είναι οι αναμνήσεις καρφιά που με πονάνε
όταν σε νοσταλγώ.

Είμαι μακριά από σένα
καράβι στη στεριά
κι είναι τα περασμένα
τώρα σβηστά κεριά.