Ήμουν αετός, ο σταυραητός
πριν μείνω προδομένος
και τώρα λεν ποιος είναι αυτός
ο χιλιοπληγωμένος,
της χαραυγής ο σταυραητός
τις νύχτες περπατώ σκυφτός.

Με τις φτερούγες μου σπασμένες
με τις ελπίδες μου χαμένες,
για σένα σέρνομαι στο χώμα
ω σταυραητέ, σταυραητέ
και που ‘σαι ακόμα.

Σου είχα χτίσει τη φωλιά
στον ουρανό πιο πάνω,
τώρα γυρνώ στα καπηλειά
τις πίκρες μου να γιάνω,
της χαραυγής ο σταυραητός
τις νύχτες περπατώ σκυφτός.

Με τις φτερούγες μου σπασμένες
με τις ελπίδες μου χαμένες,
για σένα σέρνομαι στο χώμα
ω σταυραητέ, σταυραητέ
και που ‘σαι ακόμα.