Τα αντίθετα μαζί

Δε φταις εσύ, αγάπη μου, ούτε κι εγώ
έτσι είναι ο κάθε άνθρωπος, άλλο βουνό
άλλος γκρεμός στα μάτια μας, άλλη ρωγμή
άλλο βοριά έχω μέσα μου κι άλλον εσύ

Ήμουνα σύννεφα κι ήσουν καλοκαίρι
χώρεσα μέσα μου τ’ αντίθετα μαζί
μα όπως σου άπλωνα το δεξί μου χέρι
ήμουν χάδι
ήμουν χάδι
κι ήσουνα σπαθί

Άσε λοιπόν ό,τι έγινε να μην κριθεί
τ’ άγριο πουλί στο ήμερο θα επιτεθεί
Έτσι είναι αυτά, αγάπη μου, τι προσπαθείς;
σε μια στιγμή πώς τη φύση σου να απαρνηθείς;