Πάλι ανάποδα που πάει κι αυτή η χρονιά
δίσεκτα βράδια στα παζάρια της καρδιάς μου.
Γράψε μου γράμματα, γράμματα πολλά
τέσσερις τοίχοι τώρα κλείσαν κι η χαρά μου

Στ’ αναρρωτήριο γενέθλια μοναχός
τα γράμματα σου όσο πάει και λιγοστεύουν.
Μες στο στρατόπεδο σταμάτησε ο καιρός
και τα ενθύμια όσο πάει και περισσεύουν.

Όλα είναι κίτρινα τα κτίρια κι οι στολές
ζεστό θερμόμετρο σαν του κορμιού σου στη μασχάλη.
Έρχονται οι μέρες μας, οι μέρες οι παλιές
σε πυρετό ξανά βαρύ με ρίχνουν πάλι.

Στ’ αναρρωτήριο γενέθλια μοναχός
τα γράμματα σου όσο πάει και λιγοστεύουν.
Μες στο στρατόπεδο σταμάτησε ο καιρός
και τα ενθύμια όσο πάει και περισσεύουν.