Σβήσε νοτιά τα χνάρια μου, σβήσε τα βήματά μου
νύχτα πάρε την σκέψη μου, πάρε τα όνειρά μου.
Στο θολωμένο μου μυαλό όλα στριφογυρίζουν
περνούν σαν να ‘ναι αστραπές που ουρανούς φωτίζουν.

Πάρτε βουνά την θλίψη μου
πάρτε και τον καημό μου,
πάρτε τον πόνο απ’ την καρδιά
κι ότι έχω στο μυαλό μου.

Έλα κι εσύ τώρα βοριά και ρίξε μια μπόρα,
να με χτυπήσει η βροχή δύσκολη είναι η ώρα.
Στο θολωμένο μου μυαλό όλα στριφογυρίζουν
περνούν σαν να ‘ναι αστραπές που ουρανούς φωτίζουν.

Πάρτε βουνά την θλίψη μου
πάρτε και τον καημό μου,
πάρτε τον πόνο απ’ την καρδιά
κι ότι έχω στο μυαλό μου.