Απόψε τη θέλω, απόψε τη ζητώ
εκείνη π’ ορκίστηκα πως δεν την αγαπάω,
απόψε η ανάσα της τα χείλη μου τα καίει
και στη δική της θύμηση κρυφά η καρδιά μου κλαίει.

Ας γινόταν ένα θαύμα, ας γινότανε
σ’ ένα σύννεφο κρυμμένη να ερχότανε.
Θα της έδινα συγνώμη για τα λάθη της
κι ας την πλήρωσα με δάκρυ την αγάπη της.

Απόψε τη θέλω, απόψε τη ζητώ
εκείνη που μ’ έμαθε τον πόνο ν’ αγαπάω
απόψε μες στα μάτια μου τη ζωγραφιά της έχω
και μια φωτογραφία της με δάκρυα τη βρέχω.

Ας γινόταν ένα θαύμα, ας γινότανε
σ’ ένα σύννεφο κρυμμένη να ερχότανε.
Θα της έδινα συγνώμη για τα λάθη της
κι ας την πλήρωσα με δάκρυ την αγάπη της.