Έδωσα μάχη με τις αναμνήσεις
στον εαυτό μου είπα ψέματα πολλά,
μα την καρδιά πως να την αγνοήσεις
δεν κάνει λάθη η σιωπή όταν μιλά.

Φώναξα, ξέσπασα, στα δύο έσπασα
σαν την ψυχή που φεύγει από το κορμί,
λείπεις αφόρητα κι απαρηγόρητα
είναι τα θέλω μου που ψάχνουν αφορμή.
Να σε ξανά αντικρίσουν
να σου πουν μείνε λίγο ακόμη εδώ,
να σου ξανά θυμίσουν
πως ακόμα τρελά σε αγαπώ,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.

Με κάθε φόβο έπιασα φιλία
ήρθα αντιμέτωπος στο τέλος μου μπροστά,
μα στο μυαλό μου η μελαγχολία
τι κι αν περνάει ο καιρός δεν σταματά.

Φώναξα, ξέσπασα, στα δύο έσπασα
σαν την ψυχή που φεύγει από το κορμί,
λείπεις αφόρητα κι απαρηγόρητα
είναι τα θέλω μου που ψάχνουν αφορμή.
Να σε ξανά αντικρίσουν
να σου πουν μείνε λίγο ακόμη εδώ,
να σου ξανά θυμίσουν
πως ακόμα τρελά σε αγαπώ,
σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ.