Φταις που τοίχους κοιτάω
παντού σε ζητάω και ποτέ δε γυρνάς.
Φταις που κρατάς πράγματα μου
και στα δάχτυλα μου σαν άμμος κυλάς.

Φταις που τον έλεγχο χάνω
Και προσπέραση κάνω στη διπλή τη γραμμή.
Φταις που αντίθετα τρέχεις
και για μένα δεν έχεις καμία στιγμή.

Φταις δική σου η ευθύνη
για ότι έχει γίνει, για ότι συμβεί.
Φταις που έχω αναμνήσεις
κενά κι ερωτήσεις για κάθε στιγμή.

Φταις που η νύχτα με πνίγει
να ξανάρθεις επείγει για να μην τρελαθώ.
Φταις χαμηλά μ’ έχεις ρίξει
έχω πια καταλήξει δεν έχεις θεό.

Φταις που δεν πήγα πιο πέρα
που να πω καλημέρα και γιατί να την πω.
Φταις που δυο δρόμους απέχεις
και για μένα δεν έχεις κανένα λεπτό.

Φταις δική σου η ευθύνη
για ότι έχει γίνει, για ότι συμβεί
Φταις που έχω αναμνήσεις
κενά κι ερωτήσεις για κάθε στιγμή.