Υπάρχει ένας καιρός που ο έρωτας αρχίζει κι ένας καιρός
που ο έρωτας τελειώνει.

Όπως η μπαταρία σ’ ένα τρανζίστορ που του λείπει το καλώδιο
για σύνδεση με το ηλεκτρικό.

Υπάρχει το βραχυκύκλωμα δύο σωμάτων

Λέξεις βαθιές. Μεγάλες σαν γέφυρες που ενώνουν το ένα μισό
μιας πόλης με το άλλο μισό.

Ένα γαλάζιο πουκάμισο που φοράει μια ξανθειά γυναίκα
χαμογελώντας κι από κάτω τίποτα.

Ο θάνατος δεμένος σφιχτά σε μια καρέκλα με μια πετσέτα
στο στόμα και το πρόσωπο στο κενό.

Υπάρχει ο μυστικός λογαριασμός που τον ξοφλάει κανείς
κι εγώ δεν ξέρω έπειτα από πόσα χρόνια.

Ο ιδρώτας στον κρόταφο. Η δροσιά στο δέρμα. Το ζεστό
θόλωμα στην κόρη του ματιού.

Με βάση όλα αυτά (και μερικά άλλα) θα μπορούσα να πω
τι ακριβώς είναι ο έρωτας.

Δυο ζευγάρια αναποδογυρισμένα παπούτσια. Λίγη αγάπη.
Και το τρίξιμο του κρεβατιού.