Ό,τι λιανά μου μείναν του ταξιού θαν τ’ αφήσω.
Τι ώρα απόψε το τραίνο φεύγει για Μασσαλία;
Το Παρίσι, τσιμπούρι, μέ `χε πάρει από πίσω
με την σαν παραμύθι –του– φαντασμαγορία.

Χαιρετούρες!... Τα μάτια έχουν βουρκοδακρύσει,
πάει να σπάσει η καρδιά μου, οι σφυγμοί μου χαμός. Χα-
λάλιζα ζην και θνήσκειν εδώ, στο Παρίσι,
αν δεν είταν εκείνα τα χώματα, η Μόσχα!


Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής