Γερμανικό λεωφορείο και στις πόρτες
stop tur auf, γριές ξεδοντιασμένες
έξω τοπία άνυδρα ηλιοκαμένα
στον χωματόδρομο που πάει για τις σελλάδες.
Αυτός γειρτός προς το παράθυρο σκεφτόταν
πως κάποτε αυτό το ίδιο λεωφορείο
κυλούσε μέσα σε ζητωκραυγές και σε σημαίες
τότε που ρίχνανε τα τείχη και τα ερείπια
βυθίστηκαν βαθιά, πολύ βαθιά μες στην ψυχή του
κι εκεί που κοίταζε ορίζοντες απέραντους
προσάραξε μεσα σε ένα ενυδρείο
σε μια ρουτίνα που θεωρούσε θλιβερή
και να που τώρα πίσω από το ίδιο τζάμι
με έναν κατάξερο λαιμό, ηλιοκαμένο
κάτω από χειρολαβές θηλιές
με διαφημίσεις ενεχυροδανειστηρίων
(που ευγενικά ζητούσαν να λιώσουνε ζωές
για να μετρήσουμε σωστά το αεπ εντέλει)
να προσπαθεί τη μέσα έρημο του να δροσίσει
με δύο μάτια πράσινα υγρά