Πατρίδα μ’ το ορμανόπα σου
τ’ έμορφα τα ρασία σ’ (γιαρ)
Κι επόρεσα να ελέπ’ ατά
και τρώει με η αροθυμία σ’ (γιαρ).

Τα έμορφα τα μέρ(ε)α μουν
και τα νερά σ’ τα κρύα (γιαρ)
Να κλίσκουμαι και πίνω εγώ
να χαίρεται η καρδία μ’ (γιαρ).

Σα παρχάρ(ι)α και σαν ορμάνια σ’
κελαηδούν τα πουλόπα (γιαρ)
Αραεύνε την κεμεντζέν
να λέγ’ νε τραγωδόπα (γιαρ).