Ο μηρός
το αρχέγονο κύτταρο του πρωτόπλαστου
Ο κόκκυγάς μου
στρογγυλός
Και η φύση μου πεντασπόνδυλος
Ο λοβός του αυτιού μου μεγάλος
Ο θύμος αδένας μου λειτουργεί –ευτυχώς– ακόμα
Η μύγα της Μεσογείου
ίσως είναι ο προπομπός
της αναπηρίας της Παναγίας
Κι η θεών καθέδρα
σημείο φωτοχυσίας
σε κάποιον του σύμπαντος οργασμό
Η γεωφυσική περίμετρος
το χωροχρονικό προαύλιο μιας –ποιας–
αυτογνωσίας
Απολλώνιε Τυανέα ή Ιησού,
Γλυκιά μου Λίλιθ
Όταν το πρόσωπό σου φανεί
η ξύλινη Αφροδίτη
θα ντυθεί τις μεταξωτές νίκες των ανθρώπων.