Κάθομαι συχνά στην περιστρεφόμενη πολυθρόνα
και ρίχνω ατέλειωτες ματιές στο τηλέφωνο
χρώματος μενεξεδί
με κομψές καμπύλες
σαν γλυπτό του Αρπ.

Απλώνω το χέρι μου ενστικτωδώς και το χαιδεύω
τους αριθμημένους ομφαλούς του
παρατηρώ με θαυμασμό τις διαθέσεις του
την απαράμιλλη εγγαστριμυθία του
και πόσο θα’ θελα να σχηματίσω
άλλο αριθμό για την ζωή μου.