ΛΥΡΙΚΟ

Ήταν αλήθεια πως εζούσα
κάποια ζωή ξεχωριστή,
ζούσα όπως ήθελεν η Μούσα
κι όπως δεν ήθελε η ζωή.

Λοξά με κοίταζαν οι άλλοι
σα να με παίρναν για τρελό,
κι ήταν για με χαρά μεγάλη
μαζί τους πάντα να γελώ.

Μ’ αλήθεια, αν έχασα το νου μου
κι αν έχω τώρα τρελαθεί,
τό `παθα, αχ άστρο τ’ ουρανού μου,
όταν επρόβαλες εσύ