Ο Αίσωπος που μιλούσε άπταιστα
τη γλώσσα των ζωων και των φυτών
και δίδαξε τον Φαίδρο και τον Βάβριο
τόσο τέλεια τη γραμματική και το συντακτικό της
τα ιδιώματα του δάσους, των βάλτων τα κοάσματα
τα τρυφερά γκαρίσματα των γαϊδουριών,

μονάχα εκείνος θα μπορούσε να συνετίσει τη γάτα μου
να συνειδητοποιήσει κι αυτή επί τέλους
ότι γέμισαν δηλητηριαστές οι γειτονιές
οι δημοσιές και οι εθνικές με εκατόμβες.

Να μην μπορώ να συνεννοηθώ μαζί της
όλο θέλει να ξεπορτίζει, να πηδάει από μπαλκόνι σε μπαλκόνι
και στα κεραμίδια μιας χαμοκέλλας
που δε δόθηκε ακόμα αντιπαροχή.

Πάει, λησμονήθηκε τελείως
η γλώσσα των ζωων και των φυτών
όπως λησμονήθηκαν τελείως τόσες λαλιές
σαν τ’ αραμαϊκά που κάποτε μιλούσαν σε όλη την ανατολή
και μ’ αυτά δίδαξε την οικουμένη ο υιός του ανθρώπου
"ότι ουκ έστιν ο θεός νεκρών αλλά ζωντων".