Ξέρω το δρόμο, απλώς δεν τον βλέπω
πόσοι θα πεθάνουν ακόμη,
πόσοι θα σηκωθούν απ’ τον τάφο τους.
Λύκους ακούω φωνές να μου λεν
να σκοτώσω όσους μπορώ περισσότερους.
Ένα άλογο φτιαγμένο από ομίχλη θα πριονίσει
τα δέντρα, με αργό καλπασμό έξω απ’ το δάσος
πίσω στον τάφο μου

να ξεπλύνω τα χέρια μου απ’ το αίμα των λύκων.