Με πόσα βήματα
έως εμένα να μετρήσω
δυό τρεμάμενα βήματα
μπροστά και τρία πίσω.

Εγώ και απέναντι
ο τσακισμένος εαυτός μου
που αν δε μου τον έδιναν
δε θα `ταν δικός μου.

Δε μου είναι παρά ενας ξένος,
μία ραγισμένη αντανάκλαση.
Ενας αμετανόητος Χριστός
που αρνήθηκε την ανάσταση.

Ετσι απομένω αιώνες
να ριγώ πάνω στον σταυρό μου,
να δακρύζω και να κοιτάω
απέναντι τον εαυτό μου.