|
Στίχοι: Ελένη Γαλάνη
Μουσική: Αμελοποίητα
Οστάνδη κόρη του ανέφικτου
με τα μεγάλα μάτια των βράχων στην πλάτη και τα
γιγάντια βλέφαρα
που ανοιγοκλείνει κύματα επάνω σου ο ωκεανός
ανάσα αμμώδης των καραβιών στις φλέβες που
ονειρεύονται ποτάμια
σώμα κρουστό της νύχτας που ταξιδεύει το πρωί
κανείς από δω δεν ξέφυγε
ο απόπλους απαγορεύτηκε
οι δρόμοι όλοι κλείσαν
το οξυγόνο τελειώνει, η ενδοχώρα φλέγεται
η θάλασσα όσο την πλησιάζεις απομακρύνεται
η θάλασσα όσο απομακρύνεσαι σε πλησιάζει
κι εμείς παγιδευτήκαμε στο όνειρο
το ταΐσαμε με το ίδιο μας το αίμα
–τι είναι ένα λιμάνι χωρίς τα καράβια του;
τι είναι ένας άνθρωπος χωρίς την ελπίδα;–
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 363 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|