Περπατούσα πάνω στις σκιές πλαγιασμένες στην πλατεία,
όταν ένα θηλυκό διέσχισε την πλώρη μου. Τι πάχος!
Το ένα μπούτι να λαξεύει το άλλο,
που απόρησα πώς στην ευχή κάνει τσίσα. Συγκαμένα
τα σκέλια της; Όχι, μουχλιασμένα, προτίμησα.
Κι’ όμως, όσο την πρόσεχα,
τόσο εξέφραζε πιθανότητες:
Μια απορριπτική εικόνα της απελπισίας μου.