Απομακρύνεσαι, είπε. Τ’ αρνητικό ενός παιδιού
Σε ξετυλίγει μαύρο απ’ τη μαύρη παραλία.
Κάποτε, θα εμφανιστεί ξανά, αλλού
Υπάρχουν τόποι συναντήσεων
Και τόποι πανικού εκκενωμένοι.
Θα ενωθείς ξανά, αλλού,
Με κάποια άλλη προβολή
Γωνία μεσημεριού και απογεύματος.
Πάλι θα ζήσεις και δε θα ζήσεις, είπε
Κι ό,τι σου διαφεύγει εξ’ αρχής θα χρεωθείς.

Πάλι και πάλι, σ’ αυτό τον κύκλο.
Θ’ αγγίζεις την απορροφητική επιφάνεια
Των εικόνων, και θ’ αφαιρείσαι.
Και θ’ αφαιρείσαι συνεχώς από το ένα.

Και σε στημένο παιχνίδι θα κερδίζεις
Και θα χάνεις
Πάλι και πάλι, είπε
Τις αισθήσεις σου.