«Aνεκλάλητο, ανέκκλητο
δεν έχει καμία σημασία
το ίδιο είναι»,
σκέφτηκε άλλη μια φορά ο σκίουρος
και κατάπιε το καλά μασημένο φουντούκι του.
Με τις απότομες, σπάνιας ακριβείας
κινήσεις της ουράς του,
ροκάνισε και την παραμικρή αμφιβολία
για την ύπαρξη αετών
κι ήρθε να λουφάξει,
να σωθεί στ’ όνειρό μου.