Η ματιά είναι ανεξίτηλη μα
χρειάζεται τη μνήμη να την επαυξάνει,
να την κρατάει στη μόδα.

Η ματιά γίνεται
αναπόσπαστο μέρος της νοσταλγίας
διότι δεν μπορεί να πει "Συγγνώμη!"
και ν’ αποσυρθεί.

Ζεμένος σε μια τέτοια ματιά
αργοπίνω ένα ποτήρι κόκκινο κρασί αναπολώντας
τι ήταν, τι είναι, και τι θάνε πάντα.