Πάλι σὲ λάθος τόπο βρίσκομαι
γιατὶ τὸν χρόνο τὸν κοινὸ
δὲν τὸν μοιράζομαι
μὲ ἐκείνη ποὺ ἀγαπῶ
κι ὅλα φαντάζουνε καμένα
στὸν οὐρανὸ ποὺ πάγωσε
ἀφοῦ τὸ ἀστέρι της ἀπόψε
δὲν μὲ συντροφεύει.
Γυρίζω πλευρὸ
σὰν τὸ μισοκαμένο κούτσουρο
γιατὶ ξέρει πὼς εἶναι κάπου ἐκεῖ,
ἡ φωτιὰ ποὺ ἄναψε καὶ σιγοκαίει.