Μιὰ τρυφερὴ ἀγκαλιὰ κι ἕνα γλυκὸ φιλὶ
στὰ μάτια ποὺ γελᾶνε
στὸ στόμα σου ποὺ μοσχοβολάει ἀγάπη
στὰ φιλιά σου ποὺ χορεύουν συρτὸ
στὴ μύτη σου ποὺ μὲ ἀκούει προσεκτικὰ
στὸ λοβὸ τοῦ ἀριστεροῦ σου αὐτιοῦ
ποὺ δαγκώνει τὴ γλώσσα μου
στὴ μικρὴ ἐλιὰ ποὺ κάθεται στὸν αὐχένα σου
καὶ τὴν ἀνακαλύπτεις μὲ ἔκπληξη
γιατὶ δὲν τὸ πίστευες
πὼς θὰ ἦταν ὅμοια μὲ τὴ δική σου:
ἡ χαρὰ τῶν φιλιῶν μου.