Τυλιγμένος στ’ άσπρο του σάβανο εκείνος λαγοκοιμάται.
Η γυναίκα-μητέρα πηγαινοέρχεται να προλάβει. Σωρός οι σακούλες.
Στη γωνία σαπίζουν ντομάτες. Μαλλιά βρεγμένα λυτά.
Κάθε που μπαινοβγαίνει στο δωμάτιο αδυνατίζει.
Σε λίγο θα μείνει μόνο το δέρμα κολλημένο στο σκελετό.
Εκείνος σκεπασμένος τώρα πάνω απ’ το κεφάλι
ρητορεύει στο τηλέφωνο αναλύοντας μεθόδους απίσχνασης και επίτευξης ευτυχίας.
Το καινούριο τους σπίτι θα έχει πληθώρα από ντουλάπες.
Όλα θα τακτοποιούνταν.